Początki Kościoła Zbawiciela sięgają 1742 roku, kiedy to po zajęciu Śląska przez Fryderyka Wielkiego, śląscy protestanci zostali wyzwoleni spod panowania prześladujących ich Habsburgów. Już w 1741 roku – po wkroczeniu Fryderyka na Śląsk, do jego obozu pod Głogowem udała się delegacja śląskich gmin ewangelickich i uzyskała pozwolenie na organizowanie parafii. Król Prus zdawał sobie sprawę z sytuacji wyznaniowej na Śląsku, i z tego, że protestanci stanowią znaczną część społeczeństwa. Wsparcie lokalnej ludności było mu potrzebne, jednak nie chciał wszczynać nowych konfliktów na tle religijnym i zezwolił na powstanie parafii ewangelickich ale pod warunkiem nienaruszalności parafii katolickich.